Duimbasis slijtage

Reumatologie

Bij u is slijtage (arthrose) van de duimbasis vastgesteld. Deze folder geeft u uitleg over de aandoening en de behandelingsmogelijkheden.

De anatomie van de duim

De duim bestaat uit een tweetal kootjes (A). De duim scharniert (B) met het eerste middenhandsbeentje (C). Dit laatste beentje scharniert in het zadelvormige duimbasisgewricht (D) weer met de handwortelbeentjes (E). In het duimbasisgewricht kan de duim in vrijwel alle richtingen bewegen.

Alle gewrichtjes zijn bekleed met een dun laagje glad kraakbeen. Indien het kraakbeen versleten of beschadigd (F) raakt kunnen de gewrichtsoppervlakken steeds moeilijker langs elkaar glijden en kan het gewrichtje 'uit de kom' schieten. Het bewegen wordt dan moeilijker en pijnlijker.

Oorzaak

Bij het ouder worden verminderd de kwaliteit van het kraakbeen, en het kraakbeen slijt dan sneller af. Kraakbeen kan vroegtijdig worden aangetast door reuma of een ongeval. De aandoening komt vooral voor bij (huis)vrouwen. Bij zwaar duim belastend werk is de kans op slijtage groter. Meestal is de oorzaak echter onduidelijk.

Klachten

Veel voorkomende klachten zijn:

• zwelling aan de duimbasis.
• pijn in de duimmuis bij knijpen of wringen.
• vermindering van kracht en/of beweeglijkheid.

Onderzoek en diagnose

Op grond van de klachten wordt de diagnose vaak al vermoed. Voor een juiste diagnose zijn alleen lichamelijk onderzoek en röntgenfoto's voldoende. Soms wordt bloedonderzoek gedaan om andere oorzaken uit te sluiten.

Behandelingsmogelijkheden

Gewrichtsslijtage is een natuurlijk proces. Het geeft lang niet in alle gevallen pijn. Behandeling is alleen nodig indien er toenemende pijnklachten zijn. In het begin zijn alleen pijnstillers en het ontzien van de hand voldoende. Eventueel kunnen bandages (tape) of een afneembare rustspalk worden voorgeschreven. Bij terugkerende of ernstige klachten kan de arts injecties in het gewricht geven. Indien dit niet meer helpt kan een operatie zinvol zijn.