PDF
Stel PDF samen

Behandelbeperkingen

Reanimatiebeleid in het ziekenhuis

Wanneer u wordt opgenomen in het ziekenhuis en/of een operatie moet ondergaan zal de specialist u vragen of u gereanimeerd wilt worden. Ziekenhuizen zijn namelijk verplicht om die informatie in het patiëntendossier op te nemen.

Wat is reanimatie?

Reanimeren betekent letterlijk ‘weer tot leven wekken’. Reanimatie wordt toegepast wanneer de ademhaling of hartslag plotseling tot stilstand komt. Men kan op verschillende manieren proberen om de ademhaling of bloedcirculatie weer op gang te brengen door middel van hartmassage, kunstmatige beademing, soms elektrische schokken en medicijnen.

Wel of niet reanimeren?

Wel of niet reanimeren is een ingrijpende beslissing waarvoor u kunt komen te staan. Wij willen bij die beslissing voor zover dat mogelijk is, rekening houden met uw mening en wensen. Daarom is het goed om daar vooraf over nagedacht te hebben.

Deze informatie is daarbij een hulpmiddel.

In principe wordt iedere patiënt die in het ziekenhuis ligt, bij een hart- en ademstilstand gereanimeerd tenzij een patiënt heeft aangeven dit niet te willen. De reanimatie moet binnen enkele minuten gestart worden, omdat anders door zuurstofgebrek beschadiging van de hersenen kan optreden. Door reanimatie kunnen levens worden gered. Maar lang niet iedere reanimatie is succesvol. Bij een patiënt die in een slechte conditie verkeert, met veel (bijkomende) klachten, is de kans op succes aanmerkelijk minder. Het belangrijkste risico van reanimatie is dat het soms wel lukt om het hart goed op gang te krijgen, maar dat de hersenen intussen te lang zuurstofgebrek hebben gehad, waardoor hersenbeschadiging en soms een onomkeerbaar coma optreedt.

Niet reanimeren

In het ziekenhuis is voor noodsituaties altijd een goed uitgerust en opgeleid reanimatieteam oproepbaar. Zoals eerder gezegd wordt in principe iedereen die in het ziekenhuis opgenomen is gereanimeerd wanneer dat nodig is. Soms zal echter de behandelend arts afspreken om niet te reanimeren.

Wanneer niet (meer) reanimeren?

Voor een besluit tot niet-reanimeren is een aantal redenen te noemen:

1. De patiënt heeft zijn behandelend arts laten weten niet gereanimeerd te willen worden.  De arts zal zich ervan willen overtuigen dat de patiënt de consequenties van dit besluit overziet en diens wens respecteren. Bespreek daarom wensen op dit gebied met de behandelend arts.

2. De behandelend arts besluit op basis van medische gronden niet te reanimeren. De reanimatie zal medische gezien geen verbetering geven. Er is sprake van medisch zinloos handelen. Als de behandelend arts meent dat na reanimatie de patiënt nog maar beperkte mogelijkheden heeft, wordt dit met hem/haar besproken.

Wanneer besloten is om niet te reanimeren, worden andere noodzakelijke vormen van behandeling en zorg voortgezet. Wordt een patiënt bewaakt door een monitor/of beademd dan gelden specifieke afspraken over hoe te handelen bij acute verslechtering.

Intrekking besluit

Een besluit tot niet reanimeren kan op ieder moment ingetrokken worden:

  • De patiënt kan terugkomen op zijn wens niet gereanimeerd te willen worden.
  • Als de gezondheidstoestand van de patiënt verbetert kan de arts het besluit tot niet-reanimeren herroepen. Hij moet in dat geval de patiënt weer op de hoogte brengen van zijn besluit.

Wilsverklaring

Het is ook mogelijk (en verstandig) de wens om in bepaalde situaties niet gereanimeerd te willen worden in een wilsverklaring vast te leggen. In zo'n verklaring beschrijft u onder welke omstandigheden u niet gereanimeerd wilt worden. Zorg ervoor dat uw verklaring compleet is d.w.z. voorzien van naam, datum en handtekening. Een arts mag uitsluitend gehoor geven aan duidelijke en ondertekende verklaringen. Deze verklaring kan alleen worden toegevoegd aan het dossier als er sprake is van een actieve behandelrelatie met een specialist.

Behandelbeperkingen

In bepaalde omstandigheden is niet de vraag wel of niet reanimeren aan de orde maar de wenselijkheid van bepaalde behandelingen. In overleg met de arts kan besloten worden om af te zien van bepaalde behandelingen zoals beademen, dialyseren, het toedienen van antibiotica e.d.

Belangrijk

Een afspraak om niet te reanimeren moet weloverwogen zijn. Een dergelijke afspraak kan niet gemaakt worden op het moment dat een acute hart- of ademstilstand plaatsvindt. Het is belangrijk dat de patiënt en zijn/haar naaste(n) hierover vroegtijdig nadenken en hun standpunt met de behandelend arts bespreken.

Een besluit tot niet-reanimeren wordt altijd vastgelegd in zowel het medisch als verpleegkundig dossier van de patiënt en met de verantwoordelijke (aan de patiënt toegewezen) verpleegkundige besproken. De behandelend arts blijft eindverantwoordelijke.

Heeft u nog vragen?

We hopen dat deze informatie u wat meer duidelijkheid heeft gegeven over (niet) reanimatie. Dit onderwerp kan ingrijpend zijn, voor zowel de patiënt als de familie, maar ook voor de betrokken hulpverleners. Het is daarom van groot belang om hierover na te denken en dit bespreekbaar te maken.

Natuurlijk kunt u met vragen altijd terecht bij de behandelend arts of de verpleegkundigen.