Lei (63) kiest voor liesbreukbehandeling in één dag.
Lei Roost (63) is er niet de persoon naar om stil te zitten. Naast zijn werk als magazijnbediende wandelt hij graag, ‘rommelt hij wat aan’ in en om huis en is hij mantelzorger. Dit gaat hem allemaal goed af, tot hij in maart 2024 iets vreemds merkt. Na het snuiten van zijn neus voelt het alsof er in zijn rechter lies een ballon wordt opgepompt. Er is daar een kleine zwelling zichtbaar en voelbaar. “Eerst schrok ik wel even. Ik dacht, wat is dat nou? Na wat zoeken op internet kwam ik al gauw de term liesbreuk tegen. Dat leek wel erg op wat ik had.”. De huisarts bevestigt zijn vermoeden. In eerste instantie is de liesbreuk nog met de hand terug te duwen en heeft hij weinig klachten. Er is dan ook geen reden om te behandelen. Maar in de loop van de tijd verandert dit. Uiteindelijk kiest hij voor de liesbreukbehandeling in één dag in SJG Weert.
Sneltrein
Lei: “De bult werd in de loop van een paar maanden steeds groter en het lukte me niet meer om hem terug te plooien. Ik kreeg last van pijn in mijn buik, boven de liesbreuk, en een naar, misselijk gevoel. Steeds vaker moest ik even gaan zitten om bij te komen. Ook tijdens mijn werk.” De invloed op zijn dagelijks leven wordt steeds groter door de groeiende liesbreuk. Dit is voor hem reden om terug te gaan naar de huisarts. Dit keer krijgt hij een verwijzing naar de afdeling chirurgie in SJG Weert, vanwege de ernst van de klachten. Binnen een week kan hij terecht op het spreekuur van chirurg Irene Mulder. Dat valt hem enorm mee. “Ik zag op tegen een lang traject, geduld is namelijk niet mijn sterkste kant. Maar dit ging als een sneltrein!”
Liesbreukbehandeling in één dag
Lei hoort ook dat hij eventueel dezelfde dag nog geopereerd kan worden aan zijn liesbreuk, de zogenaamde liesbreukbehandeling in één dag of ‘one stop shop’. Tijdens het gesprek met dr. Mulder blijkt dat in zijn situatie inderdaad mogelijk te zijn. Daar heeft hij wel oren naar. Samen besluiten ze dat de TREPP-operatie het meest geschikt is voor hem. Hierbij wordt een kleine snede gemaakt boven de liesbreuk. De liesbreuk wordt teruggeplaatst in de buikholte en er wordt een matje geplaatst op de plaats waar de breuk zat. Na het gesprek met de chirurg volgt meteen een gesprek met de anesthesioloog om de verdoving te bespreken die gebruikt gaat worden. Hij kiest voor een ruggenprik, waarbij het onderlichaam wordt verdoofd en hij wakker blijft tijdens de ingreep. De operatie vindt dezelfde middag nog plaats.
In goede handen
“Misschien gek om te zeggen van een operatie, maar de ingreep zelf stelde niks voor. Ik kreeg er amper wat van mee. Ik had zelfs de rust om te tellen hoeveel medewerkers er in de operatiekamer waren: zeven personen. En allemaal stelden ze zich netjes voor en hebben ze een praatje met me gemaakt.” Ondanks de snelheid waarmee alles verliep was er voldoende persoonlijke aandacht. “Ik heb me geen moment gespannen gevoeld, ik voelde me zo gezien en gehoord door het personeel. Ik was in goede handen.”
Alles weer zoals het was
Na de operatie verblijft dhr. Roost nog een tijdje op de uitslaapkamer, drinkt een kopje koffie en eet een boterham en mag dan alweer naar huis. Hij wordt door zijn familie opgehaald in een rolstoel en krijgt pijnstilling en instructies voor de eerste weken mee. “Ik heb drie weken heel rustig aan gedaan en niet zwaar getild. Dat was best lastig voor me omdat ik niet van stilzitten houd, maar het herstel is heel goed gegaan. Ik heb helemaal geen pijn of ongemak gehad. Nu nog steeds niet, ook niet van het litteken”. Inmiddels kan hij weer alles wat hij voorheen deed. “Ik heb mijn bewegingsvrijheid weer terug. Ik kan weer werken, de dagelijkse dingen doen en wandelen, wat ik zo graag doe. Alles is weer zoals het was. Een liesbreuk is niet iets waar je je aan móet laten opereren. Maar ik ben blij dat ik het heb gedaan!”
