Beste mensen,
We zijn in een film beland. Een slechte film die nog maar net is begonnen en waarvan het einde zich niet laat voorspellen. De coronacrisis noodzaakt ziekenhuizen om de zorg op te schalen naar een scenario dat vooraf geen mens voor mogelijk had gehouden. Kijkend naar de gebeurtenissen in Italië en de actuele ontwikkelingen in Brabant bereidt SJG Weert zich voor op misschien wel de zwaarste beproeving in haar 150-jarige geschiedenis. Met man en macht en de middelen die tot onze beschikking staan, proberen we de verdere verspreiding van corona zoveel mogelijk in te dammen en bieden we patiënten de acute zorg die ze nodig hebben. Van uur tot uur bekijken we wat de situatie is en welke aanvullende keuzes en maatregelen noodzakelijk zijn. Vanzelfsprekend houden we u voortdurend op de hoogte.
In tijden als deze krijgt de emotie makkelijk de overhand. Dat begrijp ik maar al te goed. Het is bizar en bijna surrealistisch wat er gebeurt. Om de uitdaging die op ons afkomt het hoofd te bieden, schalen we onze capaciteit de komende dagen verder op. U zult begrijpen dat de acute zorg op dit moment voorrang krijgt. Medische behandelingen en afspraken die kunnen wachten, stellen we tot nader order uit. Om nieuwe besmettingen bij patiënten en medewerkers te voorkomen, beperken we het fysieke contact op de poliklinieken tot het noodzakelijke.
Omdat de patiëntenstroom fors gaat toenemen, is ons er alles aan gelegen om het ziekenhuispersoneel inzetbaar te houden. Het is heel simpel: elke medewerker die kan zorgen, is er één. In de dagen die komen gaan, hebben we iedereen, maar dan ook iedereen keihard nodig.
Zoals gezegd: het zijn bizarre tijden. Ook ik word deze dagen heen en weer geslingerd tussen gevoel en verstand. Wat overheerst, is trots. Trots dat ik voor dit ziekenhuis mag werken en onderdeel mag zijn van het SJG-team. De kracht en energie die zich nu aan de Vogelsbleek samenbalt is ongekend. Al die medewerkers die in de frontlinie staan. Onze dokters, verpleegkundigen en ondersteunende krachten. Mensen met gezinnen, zoals u en ik, die hun eigen zorgen hebben, maar tegelijkertijd de noodzaak voelen en bereid zijn om te helpen en daarmee het belang van hun patiënten vooropstellen. Ik heb ongelooflijk veel bewondering en waardering voor hen. Er is nauwelijks ziekteverzuim, onze medewerkers staan er en stralen onverzettelijkheid uit. Een gevoel van: we gaan dit samen doen! Laten we die spirit proberen vast te houden!
Inge de Wit
Bestuurder SJG Weert
