Gezondheidskrant SJG Weert • nummer 1 • juni 2020 • pagina 1
“Ook al zag ik geen gezichten, ik voelde dat het mensen waren.”
Bijna twee weken lag Oscar Ellerbrak (49) in het ziekenhuis; uitgeput en doodsbenauwd. De eerste week in SJG Weert, de tweede in het Radboudumc in Nijmegen. De Weertenaar overleefde corona en wierp zich eenmaal thuis vol overgave op zijn herstel. Om zijn helpers te bedanken en beide ziekenhuizen ook financieel een hart onder de riem te steken, fietste Oscar eind mei van Weert naar Nijmegen. “Deze mensen hebben fantastisch werk geleverd.”
Na de eerste koude rillingen, op die vrijdagmiddag eind maart, gaat het snel bergafwaarts met Oscar. In een paar uur tijd voelt hij de koorts oplopen en de energie uit zijn lichaam stromen. De medicijnen die de huisarts voorschrijft, helpen niet. Sterker: de Weertenaar heeft nauwelijks puf meer om zijn hondje uit te laten. “Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik me geen zorgen maakte. Natuurlijk spookten de beelden van tv door mijn hoofd. Zou het corona zijn? Hoe gaat de ziekte zich ontwikkelen? Daarbij woon ik alleen, er is niemand om een oogje in het zeil te houden.”
Troost
Een week later - Oscar is inmiddels kortademig - wordt hij via zijn huisarts naar de Spoedeisende Hulp verwezen. Opname in het ziekenhuis is onvermijdelijk. De volgende dag, als de uitslag van de coronatest inderdaad positief blijkt, wordt hij van de eerste naar de vierde etage gebracht. “Als ik de houten schotten zie waarmee de afdeling is dichtgetimmerd, wordt het me even teveel. Pas dan dringt het door hoe ernstig de situatie is waarin ik ben beland. Ik heb steeds meer moeite om zelfstandig te ademen, heb steeds meer zuurstofnodig. Dat zorgt voor veel angst. Ik ben niet zozeer bang om dood te gaan, maar wel om de controle over mijn lichaam te verliezen en naar de intensive care te moeten. Dat is het ergste aan deze ziekte. Je hebt je lot niet in eigen hand, je bent machteloos. Toen ik daar zo lag, besefte ik voor het eerst hoeveel pijn mijn moeder heeft moeten doorstaan. Zij leed jaren aan COPD en overleed in 2015. Ook zij had er niet voor gekozen om zo ziek te worden.”
Het zorgpersoneel in SJG Weert biedt troost. “Zij hebben over me gewaakt en voor me gezorgd. Dat zal ik nooit vergeten. Ook al zag ik door de mondmaskers geen gezichten, ik heb gevoeld dat het mensen waren. Daarnaast had ik veel steun van een goede vriend, hij werkt in het restaurant in het ziekenhuis. Omdat hij fysiek niet op de afdeling mocht komen, schreef hij berichtjes op de kaartjes die bij het avondeten zaten. Zo was hij toch dicht bij me. Dat heeft me enorm veel goed gedaan.”
Gespreid bedje
Omdat de corona-afdeling vol ligt en er steeds meer nieuwe patiënten met Covid-19 naar de triagetent in Weert komen, wordt Oscar begin april per ambulance overgeplaatst naar het Radboudumc in Nijmegen. Daar neemt hij samen met vier andere coronapatiënten vrijwillig deel aan een experimentele behandeling die ervoor zorgt dat de longen meer zuurstof kunnen opnemen en daardoor sneller herstellen. Of het door deze medicatie komt of niet, zal verder wetenschappelijk onderzoek moeten uitwijzen. Feit is dat Oscar in de dagen erna begint op te krabbelen. Hij kan steeds langer zelfstandig ademen en krijgt steeds meer energie. Op 15 april, twaalf dagen na zijn eerste opname in Weert, mag hij naar huis. “Mijn broer en zijn vrouw en een goede vriendin hadden alles versierd. Ik kwam letterlijk in een gespreid bedje terecht. Heel fijn was dat en ook heel emotioneel.”
Hoofdstuk afsluiten
Drie dagen zit Oscar thuis, op zijn dakterras in de zon. Dan belt hij de fysiotherapeut om te zeggen dat hij aan zijn herstel wil gaan werken. Wandelen, fietsen, spierkracht opbouwen. “Om het nuttige met het aangename te verenigen, ontstond het idee voor een ruim tachtig kilometer lange sponsorfietstocht van SJG Weert naar het Radboudumc in Nijmegen. Op 24 mei jongstleden bracht hij het samen met twee vrienden in de praktijk. Door te fietsen, wilde ik al die mensen bedanken die mij zo fantastisch geholpen hebben. Omdat ik hiervoor moest trainen, werkte ik automatisch aan mijn herstel. Nu de tocht erop zit, kan ik het coronahoofdstuk voor mezelf afsluiten. Hoe ziek ik ook ben geweest, wat overheerst is het besef hoeveel geluk ik heb gehad.”
Bij de start van zijn fietstocht overhandigde Oscar een cheque met de voorlopige opbrengst van zijn actie aan het ziekenhuis. Met dit bedrag van € 5.580,- gaat SJG Weert een corona-nazorgpoli inrichten. Deze poli zorgt dat ex-coronapatiënten zowel fysieke als psychische nazorg krijgen zodra zij het ziekenhuis uitkomen.
De fietstocht van Oscar ondersteunen? Dat kan nog steeds. Meer informatie vind je op www.fietsenisbeterdancorona.nl. De opbrengst van zijn sponsoractie wordt gelijk verdeeld over SJG Weert en het Radboud Fonds.
