Leven met kanker. Hoe zwaar het ook is, voor Oscar Ellerbrak (53) voelt het niet als een kwelling. De Weertenaar geniet van wat hij heeft, droomt en maakt plannen, maar leeft zonder verwachtingen. “Net als ieder ander mens, weet ik één ding zeker: ik ga dood, alleen weet ik nog niet wanneer.”
De euthanasieverklaring ligt klaar, het testament is aangepast. “Mocht ik deze strijd verliezen, dan wil ik niet dat mijn broer nog van alles moet regelen. Als ik dood ben, hoeft Vincent alleen nog maar naar Weert te komen om me aan te steken.” Voor Oscar Ellerbrak is galgenhumor het medicijn in donkere dagen. De kanker is terug, dit keer in de lever en longen, maar hij houdt zijn rug recht en blijft geloven in een goede afloop.
We spreken hem eind januari op de dagbehandeling oncologie in SJG Weert. Terwijl de chemo via het infuus zijn lichaam binnendruppelt, vertelt Oscar over zijn leven met de ziekte die hem sinds september 2022 achtervolgt. Die maand hoort hij van de oncoloog dat er een kwaadaardige tumor in zijn dikke darm zit. Oscar neemt de boodschap voor kennisgeving aan, de volgende ochtend pas komen de tranen. Tijd om deze tik te verwerken is er niet, daarvoor draait de medische molen te snel. Een week later dient de volgende klap zich aan. De darmtumor blijkt uitgezaaid naar de lever. Oscar ervaart deze periode als een waas, alsof hij zich in een roeiboot bevindt met snel voorbijrazende speedboten. Te midden van deze hectiek is er echter één rustpunt. Iris zijn casemanager in Weert. “Zij neemt me bij de hand en regelt alles tot in de puntjes voor mij”.
Een tevreden mens
Een lange, intensieve behandelperiode volgt met veel tegenslag en complicaties. Toch behoudt Oscar het vertrouwen. Al snel na de eerste diagnose maakt hij met zichzelf de afspraak dat hij niet in angst wil leven. “Het beklemmende gevoel van de eerste dagen heb ik in een kastje gestopt en dat gaat pas open als ik van de dokter heb gehoord dat hij niks meer voor me kan doen. Zolang dat niet gebeurt, is er hoop en probeer ik me zo min mogelijk zorgen te maken. Ik heb geleerd om geen verwachtingen te koesteren, maar van afspraak naar afspraak te leven. Ben een tevreden mens, richt me op wat ik wél en plaats van níet heb.”
Er zijn zoveel momenten die zijn leven met kanker kleur geven, zo gaat hij verder. Het contact met dierbare vrienden. Wandelen met z’n hondje Abbey. Toeren met Hannah, zijn babyblauwe Volvo Amazon uit 1965 die hij samen met vrienden restaureerde. Zijn werk als filiaalmanager van Foto-Groep Weert. Wegdromen bij The Beatles. Een goed gesprek met lotgenoten van de oncologische revalidatie. “Zelfs op een dag als vandaag waarop ik de chemo mijn lichaam voel binnendringen, is het niet alleen maar kommer en kwel. Ik geniet van de oncologisch verpleegkundigen, hier om me heen in SJG Weert. De liefde waarmee zij hun werk voor de patiënt doen. Ik ben waanzinnig fan van dit gasthuis. Want zó voelt het. Ik word hier als gast behandeld.”
Overleven
Ook de steun van familie en vrienden voelt voor Oscar als een warme deken. “Zij geven me de energie om deze strijd te voeren. Ik moet het misschien alleen doen, maar ik stá niet alleen. Dat is een onbeschrijflijk fijn gevoel, kan ik je zeggen. Ook nu ik ziek ben, wil ik niet dat het alleen om mij draait. Ik wil er ook voor mijn vrienden zijn. Sterker nog: het gaat pas goed met mij als het met hen goed gaat.”
Oscar weet hoe het is om te overleven. In het voorjaar van 2020 werd hij geveld door corona. Bijna twee weken lag hij in het ziekenhuis, uitgeput en doodsbenauwd. Eenmaal thuis wierp hij zich vol overgave op zijn herstel. Met diezelfde vastberadenheid strijdt Oscar nu tegen kanker. Dag voor dag, zonder verwachtingen, dromend van een zorgeloze toekomst. “Ik heb mijn hart verpand aan Zweden. Mijn broer Vincent runt er een B&B. Als het even meezit, ga ik er komende zomer op vakantie. Over enkele jaren wil ik er gaan wonen. Dat wil zeggen: als de kanker wegblijft.”
Oscar maakt zich geen illusies. De toekomst is ongewis, het leven is nu. “Het enige wat ik kan doen is optimistisch blijven en genieten van elke dag. Hoe meer positieve energie ik binnenlaat, hoe sterker ik sta in deze strijd.”
