Gezondheidskrant SJG Weert • nummer 1 • juni 2020 • pagina 16
Wie last heeft van onverklaarbare, chronische buikpijn hoeft niet meer te vrezen dat hij van het kastje naar de muur wordt gestuurd. SJG Weert heeft de zorg voor patiënten met een buikwandpijnsyndroom (ACNES ) van A tot Z op elkaar afgestemd. De chirurg, pijnspecialist en psycholoog werken hierbij intensief samen. Dit betekent dat behandeling niet alleen gericht is op het verhelpen van de pijn, maar ook op het omgaan met deze vervelende, nog zwaar onderschatte aandoening.
ACNES (Anterior Cutaneous Nerve Entrapment Syndrome) is een pijnsyndroom dat ontstaat door beknelde huidzenuwtjes in de buikwand. De klachten kunnen spontaan optreden of na een buikoperatie als gevolg van een vastgeraakte zenuw in het littekenweefsel. De pijn kan mild, maar ook extreem en onhoudbaar zijn. Doordat de aandoening relatief onbekend is en er met het blote oog niks afwijkends te zien is, stuiten patiënten vaak op onbegrip. ‘Het zal wel tussen de oren zal zitten’, klinkt het dan, tot grote frustratie van de patiënt.
ACNES-zorgpad
SJG Weert neemt deze onbegrepen pijnklachten uiterst serieus. Om patiënten met ACNES zo goed mogelijk te behandelen en ook emotioneel te begeleiden, is de zorg in het ziekenhuis volledig gestroomlijnd. Op verwijzing van de huisarts of specialist gaat de patiënt voor onderzoek en behandeling eerst naar de chirurg. Chirurg Tanja Lettinga licht toe: “Wat veel mensen nog niet weten, is dat ACNES een aantal heldere kenmerken heeft. De pijn is heel specifiek met één vinger aan te wijzen. Verder neemt de pijn toe bij beweging en bij het aanspannen van de buikspieren, maar ervaart de patiënt ’s nachts geen klachten zolang hij op de buik of rug ligt. Zodra ACNES wordt vastgesteld, dienen we op de poli direct een injectie toe met een kortwerkende pijnstiller. Dat kan al genoeg zijn om de klachten te verhelpen.”
Indien de buikpijn terugkeert, volgt een aanvullend consult bij de anesthesist die de beknelde zenuw met kleine stroomstootjes (Radio Frequence Ablation) uitschakelt. In de weken erna bewaakt de pijnarts de voortgang. Mocht ook deze behandeling de klachten niet blijvend verhelpen, dan is er nog een laatste en rigoureuzere optie: een kleine ingreep in dagbehandeling door de chirurg. Ter voorbereiding op deze operatie gaat de patiënt eerst naar de psycholoog. “Samen bekijken we wat iemand nodig heeft om de ingreep goed te doorstaan en of er nog andere factoren zijn die pijn in stand houden of verergeren”, zegt klinisch psycholoog Sabine van Elst.
Begrip als basis
Ook als de chirurg bij het onderzoek op de poli géén medische verklaring vindt voor de buikklachten, ontvangt de patiënt een verwijsbrief voor de psycholoog. Sabine: “In dat geval bekijkt een multidisciplinair team hoe de pijn het beste kan worden behandeld. Als psycholoog richt ik me daarbij op de niet-medische factoren die een rol kunnen spelen. Vergeet niet dat mensen soms al maanden rondlopen met pijn en zich vaak onbegrepen voelen. Dat kan weer tot heel andere klachten leiden, zoals angst of stemmingswisselingen. Goede emotionele begeleiding is dus heel belangrijk. Dat er geen organische oorzaak voor pijn wordt gevonden, betekent allerminst dat de patiënt geen pijn ervaart. Dat is nou precies de reden waarom wij als team elke klacht over buikpijn serieus nemen. Begrip is de basis. Alleen zo kunnen we mensen écht helpen.”
