Een opname op de Intensive Care (IC) kan heel ingrijpend zijn. Vooral ernstige zieke patiënten die een langere tijd zijn opgenomen ,mogelijk in slaap zijn gehouden en geholpen zijn bij de ademhaling weten niet meer wat er allemaal is gebeurd. Dat ervaren zij vaak als heel onprettig of zelfs traumatisch. Uit onderzoek is gebleken dat deze patiënten later vaak last krijgen van nachtmerries, angst, hallucinaties, nervositeit, onrust, woede en somberheid. Vaak begint de verwerking en het echte herstel pas als de patiënt weer thuis is. Om de patiënt daarbij te helpen, is SJG Weert gestart met een nazorgpoli.
Hulp bij de verwerking
Irene Creemers, Judith Gruijthuijsen en Laura Ramaekers zijn IC-verpleegkundigen en geven vorm aan de nazorgpoli. Een paar weken na het ontslag bellen zij met de patiënt om te kijken hoe het met hem gaat en of er behoefte is aan een nazorggesprek. Tijdens zo een nazorggesprek is er ruimte om de fysieke en emotionele problemen - die zijn ontstaan na de IC-opname - te bespreken en denken zij mee over mogelijke oplossingen. Irene: “Ook kunnen we alle aspecten van de opname met de patiënt doornemen zodat deze een beter beeld krijgt van wat er allemaal is gebeurd. Vaak kunnen zij zich helemaal niets meer herinneren. Dat voelt heel akelig. Door met hen te praten over wat er allemaal is gebeurd en eventueel de afdeling te bezoeken, kunnen ze het beter een plekje geven.”
“Ook het dagboek dat mogelijk is bijgehouden tijdens de opname helpt hierbij,” vult haar collega Laura aan: “Daarin houden familieleden en naasten elke dag bij wat er is gebeurd. De patiënt kan dit terug lezen en gebruiken bij de verwerking. Ook zorgt het er vaak voor dat ze de gevolgen van de opname beter begrijpen.”
Verschil maken
De nazorgverpleegkundigen zijn blij met de komst van de nazorgpoli en ervaren het als een verrijking van de zorg. Judith: “Voorheen hield ons werk vaak op na het ontslag van de patiënt. Nu kunnen we een patiënt ook na de opname helpen"
