Een diepe buiging is op zijn plaats voor de zeven oncologisch verpleegkundigen van het Dagcentrum Oncologie in SJG Weert. Vijf dagen in de week staan ze klaar voor mensen met kanker die tussen hoop en vrees hebben gekozen voor chemotherapie. Zorg met een lach en een traan.
‘Lieve dames,
Drie jaar lang kreeg ik bij jullie
niet alleen de medicijnen die ik nodig had,
maar vooral…
een luisterend oor,
een troostend woord,
een zachte aai over mijn hand,
een arm om m’n schouder,
een bemoedigend ‘hou je goed’.
Dat heeft me zó goed gedaan!
Heel, heel veel dankdaarvoor.’
De balie van het Dagcentrum Oncologie in het ziekenhuis in Weert staat vol met kaarten als deze. Recht uit het hart geschreven door mensen met kanker die hun dankbaarheid willen tonen voor de goede zorgen. Jaarlijks komen honderden patiënten voor chemotherapie of een aanverwante medicijnenkuur naar deze sfeervol ingerichte huiskamer op de derde etage. Ze nemen plaats in een relaxfauteuil of kiezen - als de gezondheid te broos is - voor een bed. Afhankelijk van het ziektebeeld duurt de behandeling een paar uurtjes tot een hele dag. En dat om de drie weken, in totaal een half jaar en vaak nog langer. De meesten komen als winnaar uit de chemokamer, maar helaas nog teveel mensen niet. “Natuurlijk wordt er gehuild en ook wel eens gevloekt. En ja, ook ik pik wel eens traantje weg. Ik ben ook maar een mens.
“Afhankelijk van het ziektebeeld
duurt de behandeling een paar uurtjes
tot een hele dag.”
Maar er wordt hier ook heel veel gelachen. En gepraat. Wat overheerst, is het optimisme. Het is werkelijk onvoorstelbaar hoeveel kracht patiënten uitstralen”, vertelt oncologieverpleegkundige Carla Janssen. Haar collega Carla Korten knikt instemmend: “Ik denk wel eens: als ik ooit in deze situatie zou komen, zou ik willen dat ik zoveel kracht had. Dat is de les die patiënten mij leren.”
Luisterend oor
Carla, Hilde, Karin, Mariëlle, Liesbeth, Carla en Ivanka. Zeven dames die begrijpen dat een patiënt met kanker veel meer nodig heeft dan alleen medicijnen. Zodra de internistoncoloog of longarts een chemo-of immunotherapie hebben voorgeschreven, staan de oncologieverpleegkundigen van het dagcentrum klaar met advies en een luisterend oor. Carla Janssen: “Bij de intake, zeg maar de eerste kennismaking, is dat ook onze belangrijkste boodschap. Wat er ook op je pad komt, wij staan voor je klaar. En met ons een heel netwerk van professionals onder wie de internist-oncoloog, longarts, casemanager, verpleegkundig specialist, fysiotherapeut, wondverpleegkundige, anesthesist, diëtist en geestelijk verzorger. Door de korte lijnen in dit ziekenhuis kunnen we heel snel schakelen. Daarbij worden de afspraken voor patiënten zoveel mogelijk rond hun bezoek aan het dagcentrum gepland zodat ze niet onnodig vaak naar het ziekenhuis hoeven komen.”
“Door de korte lijnen in dit ziekenhuis
kunnen we heel snel schakelen.”
Hart onder de riem
Carla Korten vult aan: “In mijn werk is de volgende vraag leidend: stel dat mijn eigen ouders hier in bed zouden liggen, hoe zou ik hen dan willen behandelen? Die zorg probeer ik patiënten te bieden. Mensen op hun gemak stellen, goed luisteren, ook aandacht schenken aan de partner, geen verkeerde erwachtingen wekken. Je bouwt een band met patiënten op en dat kan ook niet anders. We zien mensen maanden, soms jaren terugkomen. Kanker wordt steeds meer een chronische ziekte die door oelgerichtere, afweerstimulerende medicijnen en ondersteunende behandelingen steeds beter bestreden kan worden. Die landelijke behandelprotocollen proberen wij hier in Weert te vertalen naar persoonlijke zorg.”
Die betrokkenheid van het team gaat verder dan de chemokamer. In december hielden de oncologisch verpleegkundigen een spontane inzameling voor een van hun patiënten. Een alleenstaande, minder draagkrachtige vrouw die een tijdje geleden voor de zoveelste keer door kanker werd getroffen kon wel een extra hart onder de riem gebruiken. Carla Jansen: “Diverse lekkernijen en gebruiksartikelen hebben we in een grote zak gedaan. En die zak hebben we op pakjesavond stiekem voor haar deur gezet.”
Gezondheidskrant SJG Weert • nummer 1 • april 2017 • pag. 3
