Het leven van Cas draait niet om astma

25 september 2019

Cas van de Loo (10) uit Heythuysen staat al z’n hele leven onder behandeling van de kinderarts in SJG Weert. Hij heeft astma. Dankzij de juiste medicijnen en medische begeleiding zijn er nauwelijks beperkingen. Cas leeft en geniet zoals elk ander gezond kind.

In een boeiende en confronterende presentatie liet Cas zijn klasgenootjes van groep 7, afgelopen schooljaar ervaren hoe het voelt om astma te hebben. “Ik heb ze een oefening laten doen. Eerst tien keer door de knieën gaan, dan je neus dichthouden en door een rietje ademen. Zo voelt een astma-aanval. Je krijgt geen lucht.”

De jonge Heythuysenaar vertelt het of het de gewoonste zaak van de wereld is. Hij is gewend aan zijn longziekte. In het plastic tasje dat altijd binnen handbereik is, zitten de medicijnen die hij dagelijks nodig heeft om vrij te kunnen ademen. Inclusief speciale medicatie om opkomende aanvallen de kop in te drukken en een briefje met een korte instructie. Daarbij is er dokter Kneepkens in Weert, de kinderarts op wie hij en zijn ouders altijd kunnen terugvallen voor hulp en deskundig advies.

Logeren
Al op zijn derde kreeg Cas van haar een puffer om de luchtwegen vrij te maken. “Hij hoestte toen veel, vooral ’s nachts en was vaak moe. Zo begon het. In de jaren erna ging het op en af. Cas had wel eens last, maar dankzij de medicijnen hielden we de klachten goed onder controle”, vertelt moeder Wendy die zelf als kind ook astmatisch was.

In de zomer van 2017 gaat het mis. Cas is verkouden en voelt zich flink benauwd. Na een behandeling in het ziekenhuis mag hij aan het einde van de dag weer naar huis. Een paar weken later volgt de tweede, nog veel zwaardere astma-aanval. “Cas is bij een vriendje logeren. Ze roosteren marshmallows boven het haardvuur. Daarnaast lopen er poezen rond en ligt er vloerbedekking in huis. Naast gras- en boompollen allemaal factoren die een astma-aanval bij Cas kunnen uitlokken. De volgende ochtend heb ik hem aan de telefoon. Hij is zo benauwd dat hij nauwelijks kan praten. Ik heb ‘m opgehaald en ben gelijk doorgereden naar het ziekenhuis. Ik zie hem daar nog liggen in bed. Zijn hele lichaam trilde van alle medicatie om zijn aanval onder controle te krijgen.” Ook Cas weet het nog precies. “Ik was bang dat we niet op vakantie konden.” Zover komt het gelukkig niet. Na anderhalve dag mag hij weer naar huis, en mag hij onder voorwaarden op vakantie.

Om zomers zoals deze te voorkomen, startte Cas in maart vorig jaar met Grazax, een nieuw medicijn dat zijn lichaam weerbaar maakt tegen graspollen. Drie jaar lang moet hij elke ochtend een pilletje slikken. “Net als elk ander kind van tien vergeet Cas wel eens wat. Maar niet zijn medicijnen. Als geen ander weet hij hoe belangrijk die zijn.”

Kundig en betrokken
Een paar kleinere incidenten daargelaten, gaat het nu stukken beter met Cas. Het nieuwe medicijn doet al goed zijn werk. De zomer van 2018 verliep zelfs probleemloos. “Cas hoest minder vaak en heeft veel meer energie. En áls hij het een keer benauwd heeft, herstelt hij sneller”, zegt Wendy die vol lof is over de zorg en begeleiding in SJG Weert. “Kinderarts Wieneke Kneepkens is kundig, geduldig en enorm betrokken. Ze weet precies wie ze voor zich heeft en neemt Cas serieus. Vorig jaar ging zijn klas op Prehistorisch kamp. Overnachten tussen het hooi. Op zo’n momenten hoef ik de dokter maar te bellen en te vragen wat wel en niet verstandig is. Toch een extra pilletje of juist niet. Even sparren, dat is prettig.”

Leven zonder beperkingen
Het leven van Cas draait niet om astma. Omdat hij trouw zijn medicijnen gebruikt, zijn er nauwelijks beperkingen. Cas zit op atletiek en speelt lekker buiten met z’n vriendjes. Zijn ouders stimuleren ook dat hij fit blijft. “We fietsen en wandelen veel. Bewegen is gezond en al helemaal als je astma hebt. Natuurlijk stellen we hem niet onnodig bloot aan situaties waarvan we weten dat die een astma-aanval uitlokken. Maar we willen zoveel mogelijk voorkomen dat astma hem belemmert in zijn doen en laten.”

Cas laat ondertussen op de laptop zijn spreekbeurt zien. Zijn ogen twinkelen. “Ik had een 8,5.”


Gezondheidskrant SJG Weert • nummer 2 • september 2019 • pag. 1

Het leven van Cas draait niet om astma