Ook onze ouderen van morgen moeten zo lang mogelijk gezond, veilig en comfortabel thuis kunnen blijven wonen. Op eigen kracht, waar nodig ondersteund met hoogwaardige en betaalbare zorg. Met die ambitie voor ogen hebben negen partners op het gebied van wonen, welzijn en zorg in de regio Weert de handen ineengeslagen. ‘Gezond Samen Leven’, zo luidt hun opdracht voor de toekomst waarbij inwoners en professionals uit Weert, Nederweert en Leudal intensief zullen worden betrokken.
De cijfers laten er geen misverstand over bestaan: de regio Weert vergrijst net als de rest van Limburg sneller dan andere regio's in ons land. Er zijn hier gemiddeld meer mensen van 65 tot 75 jaar en ook meer 75-plussers. Daarbij doen ouderen ook vaker dan gemiddeld een beroep op zorg. Om onze inwoners ook in de toekomst gezond te houden en iedereen toegang te kunnen blijven bieden tot goede, betaalbare zorg, hebben negen partners de krachten gebundeld in een nieuw netwerk: CZ, Land van Horne, Meditta, SJG Weert, Vincent van Gogh, gemeente Weert, Burgerkracht, Wonen Limburg en Punt Welzijn. Ze worden in hun missie ondersteund door Robuust, een onafhankelijke organisatie die in Zuid-Nederland innovatieve gezondheidsprogramma’s begeleidt.“
Stevige basis
De eerste fase is inmiddels gestart: het in kaart brengen van belangrijke trends en ontwikkelingen op het gebied van wonen, welzijn en zorg in deze regio. “Zeg maar de knelpunten die we richting de toekomst samen moeten oplossen en de kansen die er liggen om onze regio gezonder te maken. Waar hebben mensen straks behoefte aan? Hoe gaat de zorgvraag zich ontwikkelen? Hoe houden we de zorgkosten op de lange termijn beheersbaar?
Maar ook: wat kunnen we nu doen om te voorkomen dat de gezondheid broos wordt en ouderen in een kwetsbare positie belanden? Al dit soort vragen komen aan de orde. De informatie die dit oplevert, gaan we toetsen bij inwoners en professionals. Bij elkaar een stevig fundament waarop we samen gaan bouwen aan een sterke en gezonde regio”, vertelt programmamanager Yvette Couwenhoven van Robuust.
Open voor iedereen
Uit de analyse van alle gegevens en bevindingen vloeit straks een programma met concrete acties en verbeteringen, gericht op de toekomst. “Hoewel het nog te vroeg is om hierop vooruit te lopen, zou je bijvoorbeeld kunnen denken aan projecten waarmee we ouderen langer gezond en zelfredzaam houden. In dit kader kun je kernteams oprichten in huisartsenpraktijken waar professionals samen rond de patiënt staan en mensen uitnodigen om te vragen hoe het met hen gaat. Wat hun wensen zijn en wat ze nodig hebben om aan hun gezondheid te werken. "Daarbij is positieve gezondheid ons uitgangspunt, dus niet alleen kijken naar het medische stuk, maar bijvoorbeeld ook naar zingeving en meedoen", aldus Yvette.
SJG Weert spant zich graag in voor deze missie, zegt clustermanager Franka van de Laar. “Het voorkomen van ziekte is altijd beter dan genezen, zeker nu de zorgkosten hand over hand toenemen. Gezond samen leven draagt daar aan bij. Daarom denken we als ziekenhuis graag mee en ontwikkelen we plannen om dat te realiseren.” Volgens haar gaat gezond samen leven veel verder dan het voorkomen van ziekte. “Het betekent bijvoorbeeld ook dat mensen zich niet eenzaam voelen, niet in armoede leven en ’s nachts rustig zonder overlast in de buurt kunnen slapen. Ook dit soort aspecten zijn bepalend voor hoe gezond en prettig iemand zich voelt. Daarom is het belangrijk om breed in te zetten op preventie en vanuit het netwerk bestaande initiatieven en oplossingen met elkaar te verbinden.”
Het nieuwe netwerk Samen Gezond Leven staat open voor alle partijen die nu in deze regio al bezig zijn met gezondheid, zo benadrukt de programmamanager. “We willen niemand voor de voeten lopen of zaken dubbelop doen, maar daar waar onze ideeën aanhaken bij bestaande initiatieven van professionals en inwoners samen verder bouwen. Er gebeurt al heel veel, het is belangrijk om die positieve energie te bundelen. Samen de regio gezond maken voor de toekomst, daar gaan we voor.”
Gezondheidskrant SJG Weert • nummer 3 • december 2018 • pag. 7
