Even niet alleen met kanker

1 april 2016

Vijf jaar Toon Hermans Huis in Weert

Al vijf jaar is het Toon Hermans Huis in Weert van onschatbare waarde voor mensen met kanker en hun naasten. Het eerste lustrum is voor het bestuur geen reden voor feest, maar een moment om stil te staan bij het grandioze werk van vijftig geschoolde vrijwilligers die dit jaar de 10.000e (!) gast zullen verwelkomen. “Kanker zet het hele leven op zijn kop. Bij ons kun je gewoon binnenlopen en jezelf zijn”, vertelt voorzitter Loekie van Maaren.

“Ik herinner me een vrouw die op de fiets naar het Toon Hermans Huis kwam. Ze moest naar Maastricht voor haar eerste chemo, maar wilde eerst bij ons een kopje koffie drinken. Even een praatje maken en moed verzamelen. Daarna stapte ze bij ons inloophuis in de taxi.”

Verhalen als deze tonen de kracht van het Toon Hermans Huis in Weert. Er zijn (helaas) honderden verhalen te vertellen. Bestuursvoorzitter Loekie van Maaren raakt er door ontroerd. “Het zal je maar overkomen. Dat je leven van de ene op de andere dag compleet overhoop wordt gehaald. Wat staat me te wachten? Moet ik het de kinderen vertellen? En wanneer dan, en hoe? En wat gebeurt er met mijn werk? Kanker leidt tot talloze vragen. De een wil praten, een ander vindt dat juist moeilijk of heeft niemand om zijn verdriet mee te delen.”

“Het zal je maar overkomen. Dat je leven van de ene op de andere dag compleet overhoop wordt gehaald.”

Voor die mensen is er het Toon Hermans Huis. Een ontmoetingsplek zonder witte jassen waar je vrij kunt binnenlopen. Voor een troostend woord, een serieus gesprek of een ontspannen praatje met vrijwilligers en lotgenoten. Voor informatie over je ziekte en alles wat daarmee samenhangt. En voor allerlei creatieve en ontspannende activiteiten; ook voor kinderen die immers net zo hard getroffen worden door kanker in het gezin. In het Toon Hermans Huis aan de Graaf Jacobusstraat moet niets en kan alles. Lachen. Huilen. Bang zijn. Troost zoeken. Je strijdlust hervinden.

Trots
Bij de opening, vijf jaar geleden, startte het inloophuis met twintig vrijwilligers. Nu zijn het er vijftig. Geschoolde gastvrouwen en gastheren met een luisterend oor en een brede schouder om op te leunen. Aangevuld met gediplomeerde activiteitenbegeleiders die een dagdeel in de week vrijmaken om de gasten van het Toon Hermans Huis in de watten te leggen. “Ik vind dat fantastisch”, zegt Loekie van Maaren. “Ons huis draait volledig op vrijwilligers. Mensen met heel veel inlevingsvermogen en levenservaring. Zij zijn onze trots, onze kracht. Geloof me: er wordt bij ons ook veel gelachen. Niet de dood, maar het leven staat centraal.”

Het Toon Hermans Huis verwelkomt dit jaar de 10.000e gast. Het is een prestatie van formaat voor een stichting die sinds de oprichting geen euro subsidie krijgt en in haar exploitatie volledig afhankelijk is van vrijwillige donaties. Loekie van Maaren: “Het is geweldig om te ervaren hoeveel mensen ons inloophuis een warm hart toedragen. Zonder die financiële en morele steun zouden we niet bestaan. We hebben een uitstekende relatie met SJG Weert; een aantal specialisten van het ziekenhuis verwijst patiënten met kanker naar ons inloophuis. De maatschap van internisten gaf vijf jaar geleden als eerste een donatie. Een tijdje geleden kwam Max Visser, de directeur Zorg van het ziekenhuis bij ons binnenlopen. Hij had gehoord van het Toon Hermans Huis en wilde het graag met eigen ogen zien. Daar word ik blij van.”

Al vijf jaar voorziet het inloophuis in een enorme behoefte. Richting de toekomst brengt dat een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Ook voor de groep van vrijwillige bestuursleden, beseft Loekie van Maaren. Onze missie is helder: we willen het Toon Hermans Huis openhouden en de kwaliteit handhaven. Ook als dat betekent dat er voor de coördinatie betaalde uren nodig zijn.”

“Het is geweldig om te ervaren hoeveel mensen ons inloophuis een warm hart toedragen.”

Compliment
Mensen die in het Toon Hermans Huis zijn geweest, blijven terugkomen. Volgens de bestuursvoorzitter kunnen de vrijwilligers geen groter compliment krijgen. “Natuurlijk is het ook voor hen vaak zwaar. De verhalen die zij horen, zijn hartverscheurend. Maar dat weegt niet op tegen de voldoening die zij ervaren. Een gast die met de ziel onder zijn arm binnenkomt en met een lach naar buiten gaat. Dat maakt je hele dag goed.”


Gezondheidskrant SJG Weert  • nummer 1  •  april 2016  •  pag. 3

Even niet alleen met kanker