In nog geen paar maanden tijd ging Weertenaar Theu Vaes (86) zeker zes keer onderuit. Lichamelijk letsel bleef gelukkig uit, maar bij elke valpartij kreeg de geest een nieuwe optater. Dankzij de valpoli van SJG Weert werd het medische probleem achterhaald en verholpen. Bevrijd van de angst geniet Theu nu weer van het leven. En van de herinnering aan zijn grote liefde.
2022 is net begonnen als het lichaam begint te haperen. Zomaar uit het niets. “Ik werd duizelig en moest me aan de stoel vasthouden om niet te vallen. En daar bleef het niet bij. In korte tijd ben ik thuis zeker zes onderuitgegaan. Eenmaal op de grond, kon ik niet meer overeind komen. Ik heb ’s nachts zelfs een keer m’n dochter moeten bellen”, zo memoreert hij.
Theu vertrouwt het niet en is bang. Zijn lieve vrouw Betsy, die in 2017 overleed en in zijn gedachten nog elke dag bij hem is, worstelde ook met haar evenwichtsorgaan. Ze leed aan Alzheimer en Parkinson. Het zal toch niet? “Om zekerheid te krijgen, heb ik via mijn huisarts een ‘APK’ aangevraagd in het ziekenhuis. Ik maakte me grote zorgen, durfde nauwelijks meer de deur uit. Mijn boodschappen deed ik zittend in mijn scootmobiel. Zo kon ik tenminste niet vallen.”
Eeuwig dankbaar
Met zijn dochter Marleen bezoekt Theu afgelopen voorjaar de valpoli in SJG Weert. Na een uitvoerig gesprek met dokter Overbeek, de geriater, volgen verschillende tests. Het geheugen, het reactievermogen, de fijne motoriek, de hoeveelheid kalk in de botten; alles wordt in kaart gebracht. Het afsluitende gesprek met de geriater brengt helderheid. Theu is niet ziek, maar dokter Overbeek toont zich wel geschrokken van de waslijst aan medicijnen die de Weertenaar al jarenlang dagelijks slikt ter nazorg van eerdere operaties. Diabetespillen, pijnstillers, een maagbeschermer en als klap op de vuurpijl zware slaapmedicatie. “Die slaappillen bleken de boosdoener. Op advies van dokter Overbeek ben ik mijn dagelijkse voorraad medicijnen gaan afbouwen. Verder drukte de dokter me op het hart om mezelf niet op te jagen en heel rustig op te staan uit bed en uit de stoel. De adviezen hadden effect. Binnen een paar weken waren de klachten verdwenen. Ik ben de dokter eeuwig dankbaar. Voor de nacht heb ik nu een lichter ‘slapertje’. Die werkt prima.”
Balans
De lach op zijn gezicht is weer terug, Theu voelt zich bevrijd en staat weer stevig op beide benen. Dankzij een goede balans in het medicijngebruik én een draagbaar alarm om zijn hals loopt hij zonder angst. Door zijn huis, naar de volière buiten in de tuin. Door de wijk, in de supermarkt, langs de kerkbanken waar hij wekelijks de collecte ophaalt en over de begraafplaats van St. Martinus. Bij het graf waarin hij in 1962 zijn vier maanden oude zoontje te ruste legde, brandt nu dag en nacht een kaarsje voor zijn vrouw Betsy.
Gezondheidskrant SJG Weert - oktober 2022 - nummer 2 - pagina 9
