Het is vandaag precies een jaar geleden. 12 maart 2020, het begin van de meest turbulente periode in de geschiedenis van SJG Weert. Premier Rutte maakte die middag tijdens een persconferentie de eerste coronamaatregelen bekend. Ik zie mezelf daar weer staan in de gang van het ziekenhuis. Iedereen is bij elkaar gekomen. De spanning is voelbaar. Niemand weet wat er komen gaat, maar iedereen beseft: het is menens.
Die eerste dagen en weken voelden als een film die tot op de dag van vandaag nog regelmatig door mijn hoofd gaat. De hectiek in het ziekenhuis. De autoritten terug naar huis. Het gepieker in bed. De machteloosheid dat ik als bestuurder mijn zorgcollega’s niet de duidelijkheid kon geven waar ook zij zo naar verlangden. Veel momenten staan nog haarscherp op het netvlies, andere zijn in een waas aan me voorbijgegaan. Zo heeft iedereen in en buiten het ziekenhuis zijn eigen herinneringen aan corona. Momenten die voor altijd bij ons zullen blijven en die we - het klinkt misschien vreemd – ook moeten koesteren omdat ze het leven meer betekenis en diepgang hebben gegeven. De saamhorigheid tijdens de eerste golf. Het afscheid van een dierbare. De lessen die we hebben geleerd. De groei die we als mens hebben doorgemaakt.
En nu zijn we zomaar een jaar verder. Alsof de tijd niet heeft bestaan. We weten veel meer over corona. Over hoe we het virus kunnen bestrijden. En tegelijkertijd leven er nog zoveel vragen. Ook onder onze ziekenhuismedewerkers. Wanneer word ik gevaccineerd? Komt er nog een derde golf? Wanneer kunnen we weer normaal door het ziekenhuis lopen en onze patiënten helpen op de manier die we gewend waren? Zonder afstand, zonder mondmasker.
Ook ik kijk reikhalzend uit naar dat moment. En geloof me: dat komt steeds dichterbij. De vaccinatiecampagne komt als een dieseltrein op stoom. Tegelijkertijd moeten we realistisch zijn. We zijn er nog niet, we moeten nog even volhouden. Deze covid-pandemie heeft nog altijd diepe impact. Daarbij heeft ze ook duidelijk de tekortkomingen van het huidige systeem blootgelegd. Met de lessen die dit oplevert, moeten we de zorg opnieuw uitvinden en keuzes maken om schaarste in de toekomst te voorkomen. Makkelijk wordt dat niet, er komen nog moeilijke momenten aan. Maar met het einde van de tunnel in zicht gaan we ook die laatste hindernissen trotseren. Dat weet ik zeker. Sterker nog: het afgelopen jaar hebben we het al zo vaak bewezen. Hoe hard het ook stormt in ons ziekenhuis, we slaan ons er doorheen.
Inge de Wit
Bestuurder SJG Weert
