Afscheid van Eugène Hanssen en Peter Kansen.
Vroeger bracht de chirurg zijn patiënten nog zelf onder narcose. Tegenwoordig is dat gelukkig allang niet meer het geval. In de jaren vijftig kwam het vak van narcotiseur ‘overgevlogen’ vanuit Engeland en volgden de verbeteringen elkaar in snel tempo op. En dat is maar goed ook, stellen de anesthesiologen Eugène Hanssen en Peter Kansen van SJG Weert. Na jarenlange trouwe dienst genieten ze sinds 1 juli van hun welverdiende pensioen.
Vol passie vertellen ze over hun vak en gaan ze terug in de tijd. Als jonge geneeskunde student wist Eugène Hanssen nog niet welke richting hij moest kiezen. Tot een patiënt hem vertelde dat hij banger was voor de narcose dan voor de operatie zelf. Na zijn opleiding in het Radboud in Nijmegen, waar hij nog een aantal maanden bleef om ervaring op te doen, begon Eugène op 1 februari 1982 in SJG Weert. “De combinatie van denken en doen en de verscheidenheid in ziektebeelden waar je mee te maken krijgt, maakt dit vak uitermate boeiend” vertelt hij. “Vroeger werd de patiënt verdoofd met behulp van ether, tegenwoordig heeft de anesthesioloog veel betere middelen tot zijn beschikking. Daarbij zorgt de moderne monitoring tijdens een operatie voor een veel veiligere manier van anesthesie geven en bewaken. De kans om belangrijke informatie te missen is daardoor tot het minimum teruggebracht.”
“De combinatie van denken en doen en de verscheidenheid in ziektebeelden waar je mee te maken krijgt, maakt dit vak uitermate boeiend.”
Zijn collega Peter Kansen werd opgeleid in het VU Ziekenhuis in Amsterdam en begon na een carrière in het Rotterdamse Daniël den Hoed Ziekenhuis op 1 november 1995 in SJG Weert. De anesthesiologische zorg verbeteren, dat was zijn missie. “Vroeger kwamen patiënten nog geregeld tijdens een narcose te overlijden. De narcose werd op de verkeerde manier toegediend en de apparatuur was van aanzienlijk minder kwaliteit. Oudere, kwetsbare patiënten werden überhaupt niet meer geopereerd omdat het risico op overlijden door een narcose te groot was. Dat is tegenwoordig gelukkig niet meer het geval. Patiënten zijn met moderne anesthesieapparatuur goed te monitoren en daarnaast wordt de anesthesist tijdens een operatie ondersteund door goed geschoolde anesthesie-verpleegkundigen.”
Meer ingrepen onder lokale verdoving
Legio veranderingen zijn er in de loop der jaren doorgevoerd in de anesthesie. Eugène Hanssen: “Bij mijn komst in 1982 werd epidurale pijnstilling (ruggenprik) bij bevallingen veelvuldig binnen SJG Weert toegepast. Daarin was het ziekenhuis in die tijd zeer vooruitstrevend. Voor vrouwen die moesten bevallen een uitkomst. Zij hoefden niet meer onnodig pijn te lijden. Op de operatiekamers gebeurde alle ingrepen tot die tijd onder algehele anesthesie. In 1982 ben ik begonnen om de voordelen van de epidurale pijnstilling ook te gaan gebruiken bij bijvoorbeeld grote buikoperaties, dit gecombineerd met een lichte algehele anesthesie. Ook werden andere locale verdovingstechnieken ingevoerd.
Peter Kansen vult aan: “ Sinds 2002 worden alle patiënten – behalve spoedpatiënten - die zowel klinisch als in dagbehandeling een operatie moeten ondergaan vóór de operatie door de anesthesist gezien tijdens het preoperatief spreekuur. Alle mogelijke risico’s worden hierdoor op voorhand ingeschat, hetgeen de zorg aanzienlijk veiliger heeft gemaakt. ” En dat was niet de enige verbetering. Met de komst van de nieuwe OK-units in 2009 ontstond een perfecte werkomgeving die aan alle voorwaarden voldoet. Ook de verschuiving van volledige narcose naar meer locoregionale technieken in combinatie met pijnstilling is opvallend. Een locoregionale vorm van anesthesie wordt nu bij ongeveer de helft van alle operatieve ingrepen ingezet. Het grote voordeel is dat de patiënt sneller herstelt, met meer comfort en minder kans op complicaties. Al deze veranderingen binnen het vakgebied hebben ervoor gezorgd dat de patiëntveiligheid tijdens een operatieve ingreep enorm is toegenomen.
Super OK-team
De twee anesthesiologen loven de teamspiritbinnen het operatiecentrum. Zij zijnuiterst tevreden over de goed opgeleideOK-verpleegkundigen en de ‘bovengemiddeld goede’ anesthesiemedewerkers. Binnen het OK-team is er weinig verloop en is er een prima onderlinge sfeer met ruimte voor feedback. En dat is niet altijd vanzelfsprekend weten Eugène Hanssen en Peter Kansen uit ervaring. “Het is een geruststellende gedachte dat wij ons werk met vertrouwen kunnen overdragen aan de nieuwe generatie anesthesiologen.”
Gezondheidskrant SJG Weert • nummer 2 • juli 2016 • pag. 11
