Inmiddels drie dagen thuis na de ingreep. Het valt me zwaar, zowel mentaal als lichamelijk. In verband met de inwendige wonden mag ik deze week geen autorijden, niet fietsen, niet wandelen en niet tillen. Ik voel me zo nutteloos omdat ik toch altijd heel actief bezig ben. Mijn vrouw houdt me goed in de gaten dat ik geen onverwachtse dingen doe die ik niet mag doen, soms een beetje te, maar ik begrijp haar bezorgdheid wel. Het enige wat ik kon doen is wat op de bank hangen, liggen, zitten. Wat een drama voor mij. Ze had goed in de gaten dat ik niet lekker in mij vel zat, temeer omdat ik ook nog erg last had van de ingreep. Enorme pijn met plassen. Ik grapte weleens van dat plassen voor mij net zo zou voelen als een bevaling
De pijnklachten zouden in de loop van tijd gaan afnemen. Doordat ik door mijn ontzeggingen toch gebonden was aan huis had ik het gevoel dat ik mijn vrouw meer in de weg liep dan wat anders. Dit was natuurlijk niet zo. Op een gegeven moment stelde mijn vrouw voor wat ik graag zou willen. Ja, wat zou ik graag willen? Even eruit, want dit was ik niet gewend. Wil je foto’s maken of met je drone gaan vliegen, vroeg ze aan me? Ik breng je met de auto weg en kom je ook weer ophalen was haar voorstel. Goh, daar had ik nog niet over nagedacht. Even naar buiten toe, dat zou fijn zijn. Want wandelen dat mocht ik nog niet, maar als ze me met de auto ergens naar toe zou brengen dan hoefde ik ook niet te lopen. Ik was zo blij als een klein kind.
Ik stelde voor dat ze me naar de Tungelroysebeek bracht bij het Kerkebrokske daarbij de aspergevelden, hier een paar honderd meter van huis. Ik heb mijn drone gepakt, en ze heeft me gebracht. Heerlijk even genieten van de vrijheid en verstand op nul en nergens anders aan denken. Het was mooi weer, en ik ging op een van de aspergebedden zitten met mijn blik op de drone in de luchten luisteren naar het gezoem van de drone. Dit deed me zo goed. Het was maar een klein momentje maar ik voelde de energie weer helemaal in me terugkomen. Na een halfuurtje kwam ze me weer ophalen en ik was weer helemaal herboren.
