Afgelopen maandag had de afspraak met de oncoloog van Maxima Medisch Centrum. Ik was best zenuwachtig, vooral over wat me allemaal te wachten staat. Gelukkig voelde ik meteen een klik tussen de oncoloog aan mij. Hij heeft me uitgelegd hoe de chemo eruit gaat zien.
De bedoeling is dat ik drie sessies van iedere keer twee behandelingen krijg. Na de tweede sessie moet ik een scan laten maken om te kijken of de chemo effect heeft op mijn lichaam. Is dit positief, dan volgt de derde sessie. Blijkt dit geen effect te hebben dan gaan ze meteen over tot opereren met het verwijderen van de blaas en de prostaat. Ik moest voor mijn eigen gevoel toch nog even navragen of het klopte dat ik door de chemo maar vijf procent meer overlevingskansen had? Hij bevestigde dit dat het klopte. Ook hij was er van overtuigd dat de chemo mij alleen maar ten goede komt.
'Voordat we de afspraken over de chemo gaan regelen, wil ik je er op wijze dat de chemo heel vervelende bijwerkingen kan hebben zoals, misselijkheid, haaruitval, vermoeidheidsklachten en een irritant tintelend gevoel in je vingertoppen en teentoppen', aldus de oncoloog. Ik had al tijd genoeg gehad om hierover na te denken en mijn besluit stond vast: ik ga ervoor. Ik wil er alles uithalen, kosten wat kost.
Na dit gesprek heb ik diverse afspraken moeten maken. Gelukkig was mijn lieftallige agenda bij me, want achteraf was ik de helft van de opvolging van afspraken alweer vergeten.
- Maandagmiddag 11-06-2018 krijg ik een intakegesprek over de chemo’s van wat ik wel en niet moet doen, en waar ze thuis rekening mee dienen te houden enz.
- Dinsdag 12-06-2018 dan gaat het beginnen. Om 09:00 uur krijg ik mijn eerste chemo gewoon in het St. Jans Gasthuis. Als ik het goed begrepen heb moet ik een nacht in het ziekenhuis blijven.
- De week erna krijg ik een dag opname voor de volgende chemo. Maar maandag a.s. krijg ik dit inhoudelijk allemaal te horen.
Doordat ik de volgende week ga starten met de chemo moest ik onze vakanties gaan annuleren. Sinds mijn vrouw ernstige gezondheidsklachten heeft, zijn we de laatste drie jaar alleen nog maar in Nederland op vakantie geweest. Zo zouden we de volgende week een midweek naar Epen in Zuid-Limburg gaan en de week erna naar Noordwijk aan Zee. Voor de oncoloog was het geen probleem als ik twee weken later ging starten met de chemo, maar dat wilde ikzelf niet. Sinds de diagnose van 14 april j.l. vond ik dat er wel wat schot in de zaak mocht komen. Ik wil actie!!
De volgende dag heb ik de vakanties meteen geannuleerd. De afgelopen week heb ik gemeend dat ik nog zoveel mogelijk rondom het huis moest doen. Begonnen met buxus knippen en zorgen dat de tuin er weer netjes uit zag. De gedachte dat ik ging inleveren op mijn energie tijdens de chemo liet me niet los, dus meende ik dat het hoognodige nog gedaan moest worden. De klusjes die ik deed beperkte ik tot in de ochtenduren want ik had behoorlijk last van de hitte. Dit was ook de week waar ik veel kaarten, bloemen, en cadeautjes heb gekregen. Allemaal mensen die me een hart onder de riem willen steken.
Ik heb het op sommige momenten emotioneel weer erg moeilijk gehad. Maar morgen is mijn liefste maatje jarig. Ze wilde vanwege mijn situatie geen verjaardag vieren omdat ze zich schuldig voelde naar mij toe. Het heeft me heel wat overredingskracht gekost om haar te overtuigen dat ik dit zelf ook heel erg leuk vind. Ik stelde voor om het vieren van haar verjaardag te beperken tot ons eigen gezin. Gelukkig ging ze hiermee akkoord, en gaan we samen met ons gezin er morgen een hele mooie dag van maken.
