5 november 2018 De operatie komt dichterbij

5 november 2018

De voorbereidingen voor mijn operatie op 8 november a.s. zijn in volle gang. Ik heb een gesprek met een continentieverpleegkundige gehad over wat me allemaal te wachten staat tijdens, en na de operatie. De ingreep gaat ongeveer 6 uur duren. Mijn blaas en prostaat worden dan verwijderd. De bedoeling is dan dat ze van een stuk dunne darm van 40-60cm een nieuwe blaas gaan maken. Dit heet een neoblaas. De nadruk licht op ‘bedoeling’ want het is nog niet honderd procent zeker dat ik een neoblaas krijg. Dit is geheel afhankelijk van wat ze tijdens de operatie tegenkomen. Aan het begin van de operatie worden de lymfeklieren rondom de blaas verwijderd, en door de patholoog-anatoom onderzocht op kwaadaardige cellen. Mochten er afwijkingen gevonden worden, dan het gaat het hele verhaal van de neoblaas niet door en krijg ik een urinestoma. Dit vind ik het spannendste moment van de hele operatie. Je gaat de narcose in en wordt wakker met een neoblaas, of een urinestoma. Mocht ik wakker worden met een urinestoma dan weet ik dat er iets niet goed is. Deze gedachten maken me erg onrustig. Mijn verblijf is afhankelijk hoe mijn darmen na de operatie op gang komen. Ik moet rekenen op anderhalf a twee weken. Ik krijg voor de eerste vier weken een katheter om de ‘nieuwe blaas’ te laten genezen. Wel wordt er een aantal keren per dag mijn nieuwe blaas gespoeld met een soort zoutwater, want die nieuwe blaas die denkt nog steeds dat hij een darm is en gaat vlokken afzetten. Dit is niet goed want dit kan verstoppingen teweeg brengen in de urineleiding. Door het vaak spoelen gaat dit na verloop van tijd vanzelf over.

Inmiddels ben ik ook gestart met bekkenbodemfysiotherapie. Omdat ik straks als ik de nieuwe blaas heb niet meer ga voelen wanneer ik moet plassen is het heel belangrijk dat ik mijn bekkenbodemspieren hiervoor ga gebruiken. Je hebt zelf helemaal geen flauw idee wat je je hierbij moet voorstellen, en hoe je dit moet gaan doen. Om dit te weten te komen had ik een afspraak bij de bekkenbodemfysiotherapeute in Veldhoven die gespecialiseerd is het herstel van mensen die een neoblaas hebben gekregen. Al gauw werd me duidelijk dat dit nog een pittig traject gaat worden. De enigste manier om hier achter te komen is om dit te meten. Dit wordt gedaan met een Maple probe. Je kunt dit vergelijken met een grote plastic tampon die ze je van achteren inbrengen. Op deze Maple probe zitten 24 meetpunten die het aan- en ontspannen van de spieren meten. Deze meetresultaten kunnen ze dan zien op een laptop scherm. Je kunt dit het beste vergelijken als je moet poepen. Het aan- en ontspannen van de spieren. Dit was ook zo’n moment waar ik me zo geneerden om daar in je blote reet op de tafel te liggen terwijl de therapeute de Maple probe inbracht en aansloot op de laptop. Door het aan- en ontspannen van de spieren kon ik zelf meekijken op het scherm wat de bedoeling is. Nu ik weet wat de bedoeling kan ik thuis verder gaan met mijn oefeningen.

Gelukkig heb ik de laatste weken alleen maar kunnen genieten van alles en iedereen. Het reisje naar Lissabon met mijn vrouw en dochters. En afgelopen vrijdag het huwelijk van mijn tweede dochter. Het was een stralende en onvergetelijke dag geworden voor ons allen. Gezien mijn situatie van het laatste half jaar was dit een extra ontlading voor me. Ik word nog emotioneel als ik er aan terugdenk. Het werd een sprookjesachtig feest. Op een prachtige locatie waar ik in de kapel van het kasteel mijn dochter heb mogen weggeven aan mijn schoonzoon. Dit was zo’n mooi moment voor me. Ook de verdere invulling van de dag was erg moo,i samen met familie en vrienden. Dit neemt niemand me meer af.

Van dit moment en onze trip naar Lissabon, heb ik een enorme positieve energie gekregen dat ik a.s. woensdag vol vertrouwen naar het Maxima Medisch Centrum in Velhoven ga om opgenomen te worden. Ik krijg nog wat gesprekken en donderdag volgt de operatie. Tot die tijd probeer ik samen met mijn vrouw nog te genieten van de mooie en zonnige dagen. Ik moet wel bekennen dat er toch behoorlijk innerlijke angst in me zit, en bij mij niet alleen. Mijn vrouw heeft het er ook moeilijk mee. Maar het moet nu eenmaal, er is geen weg terug. Laten we er samen positief ingaan, en zien wel waar het schip strand.

5 november 2018 De operatie komt dichterbij