Vandaag was voor mij de grote dag aangebroken. De dag waarop ze mijn kwaadaardige poliepen uit mijn blaas gingen halen. Om 07:45 uur moest ik me nuchter melden op de afdeling 2 Noord van het ziekenhuis. Er werd doorgenomen wat me te wachten stond, en ik kreeg medicatie voor de ingreep, en kon me omkleden voor de operatie.
Het wachten duurde lang maar rond 10:15 uur brachten ze me naar de operatiekamer. De anesthesist kwam me de ruggenprik zetten. Hier had ikzelf voor gekozen omdat ik in het verleden van een algehele narcose doodziek ben geworden. Het ging zo snel allemaal, mijn gevoel in mijn onderlichaam was verdwenen. Zonder dat ik ook maar iets gemerkt had bracht de uroloog een instrument in de plasbuis om te opereren. Het is een soort elektrisch mes waar de poliepen mee worden weggesneden. Ik kon dit via de monitor volgen wat de uroloog aan het doen was. Hij was goed en wel bezig toen hij zei± ´Dit gaat zo niet.´ Ik snapte er niks van. Hij legde uit dat hij te diep in de blaaswand moest snijden. Langs de blaaswand lopen zenuwen en die reageerde op de ingreep. Wat ik niet voelde was dat ik spastische trekkingen kreeg in mijn been, hierdoor kon de uroloog zijn werk niet goed doen. Dus de enigste oplossing was een algehele narcose waardoor de spieren geheel slap zijn. Ja, het was niet anders.
Ik werd wakker op de recoveryroom. Al gauw werd me gevraagd of ik een ijsje lustte. Uhh ja, was mijn antwoord zonder af te vragen waarom dit was. Ik voelde me nog een beetje misselijk en mijn gevoel in mijn benen was nog niet helemaal terug. Vervolgens werd ik naar afdeling 4 gebracht waar ik een eigen kamer had vanwege mijn eerder opgelopen BRMO bacterie. Eigenlijk vond ik dat helemaal niet erg. Ik zag dat ik aangesloten was op een blaaskatheter, watt was ook de planning was. Ik zou een nachtje blijven om mijn blaas te spoelen om de bloedresten af te voeren.
Mijn vraag was of de ingreep goed gelukt was, maar hier kon niemand me antwoord op geven. ´Vreemd´, zei de verpleegster: 'Normaal staat meteen een aantekening in ons systeem, maar de uroloog heeft er nog niks ingezet.' Het was ondertussen al laat in de namiddag en ze hadden nog geen info van de uroloog. Uiteindelijk hebben ze hem gebeld en ze kwamen terug met de mededeling dat hij nog langs zou komen. Ik begon er toch een raar gevoel over te krijgen.
Uiteindelijk kwam de uroloog om 20:00 uur bij me. Gelukkig was mijn vrouw ook nog aanwezig. 'We zijn anderhalf uur met je bezig geweest en zijn gestopt. Je blaas zit helemaal vol met poliepen die we niet allemaal konden verwijderen omdat de ingreep te lang ging duren. Normaal staat voor deze ingreep drie kwartier. We hebben weefsel afgenomen en op kweek gezet. De patholoog geeft na vijf dagen hier uitsluitsel over.'
Als alles goed ging mocht ik de volgende morgen naar huis. Na een nacht mijn blaas te hebben gespoeld, werd de katheter s’morgens verwijderd. Nu moest ik zelf gaan plassen. Wat ik niet wist was dat na mijn eerste plasje de resturine werd gemeten via een soort echoscopie. Wat bleek, ik had teveel resturine in mijn blaas. Ik had 500cc en het mocht maar 100cc zijn. Deze procedure een werd een paar keer herhaald, maar de resturine bleef veel te hoog. Dus, ik mocht niet naar huis. De uroloog vond ook dat er nog teveel bloedresten in mijn urine zaten. Er werd opnieuw een katheter geplaatst en mijn blaas werd opnieuw gespoeld. Wat een domper voor me, ik wilde zo graag naar huis.
Inmiddels was het een zonnige zondagmorgen toen de katheter weer werd verwijderd. En nu maar hopen dat ik mijn blaas wel helemaal leeg kon plassen. Helaas, ik zat weer met een resturine van 347cc. Ik heb het verplegend personeel duidelijk gemaakt dat ik misschien voor de ingreep dit probleem ook al had, maar dit is nooit onderzocht. Ze hebben contact gehad met de uroloog en ik mocht naar huis, maar moest meteen terugkomen als ik merkte dat het niet goed met me ging. Ik was zo blij dat ik mijn vrouw meteen heb gebeld dat ze me kon ophalen.
Ik stond haar buiten het ziekenhuis al op te wachten zo blij was ik. De volgende afspraak was op 11-05-2018 bij de uroloog, dan zou ik mijn behandelplan te horen krijgen. Spannend!!
