De tijd vliegt voorbij. Het is alweer enkele weken geleden dat ik mijn laatste chemokuur heb gehad. Ik zit momenteel in de herstelperiode waar ik nog steeds kan nagenieten van de twee weken vakantie. Toch moet ik concluderen dat de energie die ik na de vakantie had enigszins is afgezwakt. Ik dacht bij terugkomst dat ik weer de hele wereld aankon, maar dat is toch niet zo. Ik heb de draad toch weer zoveel mogelijk proberen op te pakken door te gaan tuinieren, wat een van mijn grootste hobby’s is. Dit lukte wel, maar door mijn enthousiasme zat ik de volgende dag met de gebakken peren. Dan voelde ik me gewoonweg weer uitgeput. Dat was balen! Nu probeer ik mijn energie een beetje te verspreiden over de dagen van de week. Nog even afwachten of dit uiteindelijk meer effect heeft.
Op 15 augustus j.l. heb ik mijn laatste chemokuur gehad. Terugkijkend was dit een heftige periode. Hier ben ik me ter degen van bewust. Maar hoe zwaar deze periode ook is geweest, ik moest dit voor mijn eigen gevoel afsluiten. Ik wilde een punt zetten achter deze fase. Misschien komt dit ook omdat ik me nu moet gaan concentreren, en voorbereiden op de aankomende operatie op 8 november a.s.
Het begon met de slinger beterschapskaarten in de huiskamer. Ik heb ze afgenomen en de hartverwarmende kaarten nog eens nagelezen en vervolgens op een dierbare plek opgeborgen. Dit was al een hele stap voor mij die ik moest zetten. Nu de volgende. Dat was afscheid nemen van het verplegend personeel van de oncologiekamer van het ziekenhuis in Weert. Ik kon dit niet beter doen dan een grote cilo chocolaatjes te kopen en daar af te geven. Dit heb ook zo gedaan. Met een mooie kaart om het verplegend personeel te bedanken voor de goede zorgen en de geweldige steun die ik heb mogen ontvangen tijdens mijn chemokuren. Het zijn daar echte toppers!!! Heel hartelijk dank hiervoor. Nu kon ik dit hoofdstuk voor mijn gevoel ook afsluiten. Dit wil niet zeggen dat ik het helemaal kan loslaten, want de angst om de kanker terug te krijgen zal volgens mij nooit meer overgaan!! Maar ik wil gewoonweg niet dat de ‘kanker’ mijn leven gaat bepalen. In mijn geval zijn de vooruitzichten goed, dus ik heb wat makkelijker praten. Mijn doel is om vooruit te kijken en niet achteruit.
Mijn leven begint steeds meer een normale vorm te krijgen. Mijn dag bestaat uit het genieten van de alledaagse dingen. Van de kinderen en kleinkinderen. Mijn vrouw een beetje helpen in het huishouden en samen boodschappen doen. De hond uitlaten. En iedere dag een klein uurtje op mijn elektrische fiets een rondje rondom de kerk te fietsen. En dan natuurlijk wat foto’s maken van al wat moois wat ik zoal tegenkom.
Zo was ik wel een beetje zenuwachtig voor mijn afspraken op 20 september j.l. met de uroloog, en de oncoloog. De eerste afspraak was bij de uroloog. Ik kwam binnen en het eerste wat hij zei was: "Man, wat zie jij er goed uit". Deze uitspraak had ik de laatste tijd al vaker gehoord. Ik voel me nu ook goed. De reden van mijn voorlopig laatste bezoek áan de uroloog in Weert was voor mij om een belangrijke keuze te bespreken. Voordat ik aan de chemokuren begon stond al vast dat ik hierna een brickerstoma zou krijgen (dit is een urine uitgang in de buikwand). De andere optie was een neoblaas (is een nieuw blaasreservoir dat wordt gemaakt van een stuk dunne darm) was niet mogelijk omdat mijn nierfunctie niet optimaal was en mijn blaashals te zeer was aangetast door kwaadaardige cellen. Maar nu ik de chemokuren achter de rug heb is mijn nierfunctie weer genormaliseerd en de tumor in mijn blaas geslonken. Mijn vraag aan de uroloog was of ik alsnog kon kiezen voor een neoblaas? De uroloog begreep me en was positief in het advies. Het voordeel is dat niemand aan de buitenkant kan zien dat je een neoblaas hebt. Dit is een persoonlijke keuze van mij. Alleen het traject van een neoblaas wordt veel pittiger dan wanneer je kiest voor een brickerstoma. Heel even had ik de hoop dat mijn blaas gespaard kon blijven nu de tumor was geslonken, maar de uroloog was hier heel duidelijk in dat dit niet mogelijk was. Ze nemen geen enkel risico en de blaas en de prostaat moeten eruit. Er werd een nieuwe afspraak gemaakt voor 28 september bij de uroloog in Veldhoven die me gaat opereren. Hij kon me nog meer informatie geven omtrent een neoblaas.
Na mijn gesprek bij de uroloog had ik een afspraak bij de oncoloog. Ook hij was heel positief over mijn huidige gesteldheid. Mijn nierfunctie en bloedwaardes waren weer genormaliseerd. ‘Je hebt het goed gedaan’ was zijn antwoord. Ikzelf was wel erg benieuwd hoe het vervolgtraject er verder uit gaat zien. Krijg ik over enige tijd nog een nieuwe scan om te kijken of alles nog stabiel is? De oncoloog vertelde me dat hij mijn dossier gaat overdragen aan de uroloog in Veldhoven: "Hij gaat nu verder met jou aan de slag." Volgens de oncoloog krijg ik na enige tijd een nieuwe scan als de neoblaas geplaatst is. Maar dit ligt bij de uroloog in Veldhoven.
